قهوه تخصصیدر این مقاله خواهید خواند
- پروفایل قهوه های آمریکای مرکزی
- پروفایل قهوه کشور های این منطقه
پروفایل قهوه منطقه آمریکای مرکزی
متعادل، شفاف و روشن، کلماتی هستند که اغلب برای توصیف برخی از محبوب‌ترین قهوه‌های ما، یعنی قهوه های آمریکای مرکزی به کار می‌روند. آمریکای مرکزی، که از مکزیک در غرب تا پاناما در شرق امتداد دارد، در قلب منطقه استوایی واقع شده است؛ منطقه‌ای که به دلیل شرایط ایده‌آل خود برای کشت قهوه، اغلب به عنوان “کمربند قهوه” شناخته می‌شود. این منطقه دارای کوه‌های بلند، خاک غنی آتشفشانی، جنگل‌های کهن و اقلیم‌های خرد پیش‌بینی‌پذیر است.
با توجه به این جغرافیای تقریباً بی‌نقص، جای تعجب نیست که قهوه های آمریکای مرکزی همواره در میان بهترین قهوه های جهان قرار می‌گیرند. این قهوه‌ها، برخلاف بسیاری از انواع دیگر، این ویژگی منحصربهفرد را دارند که هم به‌صورت تک خاستگاه عالی هستند و هم در ترکیب های مختلف به خوبی با دیگر قهوه‌ها هماهنگ می‌شوند. در این مقاله، ویژگی‌های برجسته قهوه های آمریکای مرکزی و خصوصیات متمایز آنها را در هر کشور را بررسی خواهیم کرد.
خصوصیات منطقه‌ای
- اسیدیته: متوسط تا بالا
- تنواری: سبک تا متوسط
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط
- رُست: رست مدیوم تا مدیوم دارک برای حفظ نشانه های طعمی ظریف و احساس دهانی متعادل
- کلمات رایج برای توصیف: متعادل، روشن، شفاف، نرم
- طعم یاد ها: میوه‌ها، عسل و شکلات متوسط تا تلخ. در نت‌های پایه بسیاری از این قهوه‌ها اغلب ردی از طعم آجیل یافت می‌شود.
- رایج‌ترین گونه‌ها: بوربون (Bourbon) و تیپیکا (Typica)
- بهترین زمان خرید: آوریل تا آگوست
پروفایل قهوه کشور های این منطقه
مکزیک
- مناطق کشت: چیاپاس، کواتاپک، اوآخاکا، تاپاچولا، وراکروز
- فصل برداشت: نوامبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon)، کاتورا (Caturra)، ماراگوگیپ (Maragogype)، موندو نوو (Mundo Novo)
- اسیدیته: متوسط
- تنواری: متوسط
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط
- طعم یاد ها: میوه‌های شیرین و لطیف، توت‌ها و طعم ملایم آجیل
- ویژگی کلیدی: سبک، شیرین و شفاف
قهوه های مکزیکی دارای احساس دهانی متعادل، نُت های طعمی ظریف و اسیدیته‌ای متوسط هستند که یک طعم پایانی دلپذیر با اسیدیته بالا و تمیز به فنجان می‌بخشند.
گواتمالا
- مناطق کشت: آنتیگوا، چیکویمولا، کوبان، هووهتنانگو
- فصل برداشت: اکتبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon)، کاتورا (Caturra)، تیپیکا (Typica)
- اسیدیته: متوسط به بالا
- تنواری: متوسط
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط
- طعم یاد ها: طعم ملایم توت‌ها و مرکبات
- ویژگی کلیدی: شفاف و متعادل با بادی خوب و نُت های شیرین و لطیف
قهوه‌های گواتمالایی تمیز، متعادل و دارای پایه‌ای نرم با بادی خوب و نُت های شیرین ملایم هستند که اغلب شامل طعم‌های توت، مرکبات و وانیل طبیعی است.
السالوادور
- مناطق کشت: آلوتپک، آپانکا-یاماته‌پک، البلسامو-کِتسالتپک، کاکاواتیک، چالاتنانگو، چینکونتپک، متاپان، سانتا آنا، سانتا ایزابل، تکاپا-چینامکا
- فصل برداشت: اکتبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon)، کاتورا (Caturra)، کاتوی (Catuai) ، کاتیسیک (Catisic)، پاکامارا (Pacamara)، پاکاس (Pacas)
- اسیدیته: بالا
- تنواری: سبک تا متوسط
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط
- طعم یاد ها: مرکبات، عسل و گردو
- ویژگی کلیدی: روشن با بدنه خوب و طیفی از نت‌های مرکبات شیرین و نرم (مانند انبه)
قهوه‌های السالوادوری بسیار روشن، نرم و با بافت مخملی هستند. معمولاً با طعمی لطیف و شیرین شروع می‌شوند و با نُت های مرکباتی غنی و تمیز به پایان می‌رسند.
بیش از ۹۰٪ قهوه السالوادور از نوع عربیکا است که در سایه رشد می‌کند و تقریباً ۸۰٪ از جنگل‌های السالوادور در ایجاد سایبان‌های طبیعی مناسب برای رشد این قهوه‌های شگفت‌انگیز نقش دارند.
هندوراس
- مناطق کشت: کوپان، ال‌پارایسو، لمپیرا، لاپاز، اوکوتپکه، سانتا باربارا
- فصل برداشت: اکتبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon) ، کاتوی (Catuai)، کاتورا (Caturra) ، پاکاس (Pacas) ، تیپیکا (Typica)
- اسیدیته: متوسط تا کم
- تنواری: متوسط تا سنگین
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط تا کامل
- طعم یاد ها: طعم ملایم آجیل و طعم غنی تلخ و شیرین شکلات با رگه‌هایی از میوه‌های گرمسیری و توت‌ها
- ویژگی کلیدی: قهوه‌ای نرم با نت‌های غنی از آجیل و شکلات
قهوه‌های هندوراسی به طور کلی نسبت به همتایان منطقه‌ای خود سنگین تر و ظریف تر هستند. با اسیدیته کمتر و احساس دهانی یکدست.
نیکاراگوئه
- مناطق کشت: جینوتگا، ماتاگالپا، سگویا
- فصل برداشت: دسامبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon)، ماراگوگیپ (Maragogype) ، پاکامارا (Pacamara)، تیپیکا (Typica)
- اسیدیته: متوسط تا کم
- تنواری: متوسط تا سنگین
- احساس دهانی (Mouthfeel): متوسط
- طعم یاد ها: طعم عمیق و غنی توت ها و طعم شکلات تلخ
- ویژگی کلیدی: متعادل با حس دهانی لطیف، نُت های غنی توت و شکلات و عطر دلپذیر گل
قهوه‌های نیکاراگوئه به خوبی متعادل هستند و تنواری کامل و طعمی غنی از توت و شکلات دارند. اسیدیته کمتر این قهوه‌ها باعث می‌شود که نُت های توت در مقایسه با قهوه‌های آفریقایی شیرین‌تر و غنی‌تر به نظر برسند.
کاستاریکا
- مناطق کشت: نارانخو، تارازو، ترس‌ریوس
- فصل برداشت: دسامبر تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon) ، گیشا (Geisha)، تیپیکا (Typica)
- اسیدیته: متوسط
- تنواری: متوسط
- احساس دهانی (Mouthfeel): کامل
- طعم یاد ها: میوه‌های هسته‌دار، شکلات تلخ، عسل
- ویژگی کلیدی: غنی با نت‌های شکلاتی عمیق و پایان لطیف میوه‌ای
قهوه‌های کاستاریکا حس دهانی فوق‌العاده‌ای دارند و پایه‌ای خامه‌ای و شکلاتی دارند که با نت‌های ملایم و شیرین مانند زردآلو یا عسل همراه است.
پاناما
- مناطق کشت: بوکته، رناسیمنتو، ولکان
- فصل برداشت: ژانویه تا مارس
- گونه‌ها: بوربون (Bourbon)، کاتورا (Caturra)، کاتوی (Cataui)، گیشا (Geisha)، پاچی (Pache)، تیپیکا (Typica)
- اسیدیته: متوسط تا بالا
- تنواری: کامل
- احساس دهانی (Mouthfeel): کامل
- طعم یاد ها: مرکبات لطیف، توت عمیق، میوه، شکلات غنی
- ویژگی کلیدی: تمیز، متعادل و پیچیده با نُت های قوی شکلات و توت یا نُت های میوه‌ای
قهوه‌های پانامایی از پیچیده‌ترین انواع قهوه‌ها هستند. اسیدیته متوسط آنها باعث ایجاد حس Crispness بودن می‌شود، در حالی که نت‌های پایه، ترکیبی نرم بر پایه طعم غنی شکلات و طعم عمیق توت‌ها ایجاد می‌کنند. به ندرت می‌توان چنین تنوع و تعادلی را در یک فنجان پیدا کرد!
سخن پایانی
همان‌طور که می‌بینید، قهوه های آمریکای مرکزی با وجود داشتن ویژگی‌های مشترک – نظیر اسیدیته متوسط تا بالا، حس دهانی مناسب، و نت‌های روشنِ توت و مرکبات – تفاوت‌های قابل توجهی نیز دارند. هر کشوری در این منطقه قهوه‌ای با شخصیت خاص خود ارائه می‌دهد که طعم و تجربه‌ای منحصربهفرد به ارمغان می‌آورد. پیشنهاد میکنیم همه آنها را امتحان کنید و از کشف این تنوع بی‌نظیر لذت ببرید!
